- пӯстиндӯз
- [پوستين دوز]он ки пӯстин медӯзад, он ки касбаш пӯстиндӯзист. б) маҷ. пӯст даридан несту нобуд кардан, барҳам задан; зарари калон расонидан; пӯст кандан а) пӯсти чизеро ҷудо карда гирифтан; б) сахт азоб додан, сахт ҷазо додан; пӯст партофтан а) пӯст равондан, аз пӯст берун шудан, мас., мор; б) маҷ. шарманда шудан; пӯстро аз мағз шинохтан бадунекро фарқ кардан, дӯсту душманро фарқ кардан; пӯсту гӯшташ аз шумову устухонаш аз мо кҳн. дар вақти ба дасти мактабдор барои таълиму касбомӯзӣ додани бача аз тарафи падару модарон гуфта мешавад; пӯсту устухон будан ниҳоят харобу лоғар будан; ба (дар) пӯсти худ нағунҷидан ниҳоят хурсанд шудан, хеле болидан; ба пӯсту гӯшти касе даромадан ба касе хеле наздик шуда боварии ӯро ҳосил кардан; мағзу пӯст будан ба касе ниҳоят қарин ва дӯсти наздик будан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.